Elektroencefalografia (EEG) – Wielkie Pytania

Elektroencefalografia (EEG)

Pierwszy zapis EEG człowieka, przedstawiony w 1924 r., zawdzięczamy Hansowi Bergerowi (na zdjęciu).

EEG to nieinwazyjna metoda, polegająca na rejestracji zmian potencjału elektrycznego na powierzchni głowy, będących efektem aktywności dużych populacji neuronów. Do badań stosuje się zestaw elektrod.Przy pomocy EEG możliwe jest śledzenie spontanicznej aktywności mózgu z bardzo dobrą rozdzielczością czasową. Wnioskować można np., w jakiej fazie snu znajduje się badana osoba. Aparaturę EEG można też wykorzystać do rejestracji tzw. potencjałów wywołanych (ERP), czyli fal, które skojarzone są z określonymi typami bodźców. Używając EEG w latach 80. XX w. Benjamin Libet wywołał burzliwą dyskusję dotyczącą wolnej woli: uczestnicy jego eksperymentu mieli w dowolnej chwili nacisnąć przycisk i zapamiętać dokładny czas podjęcia decyzji. Libet, analizując zapis EEG, był w stanie przewidzieć moment podjęcia decyzji kilkaset milisekund wcześniej, niż osoby badane dokonały świadomego wyboru. Cechująca się lepszą rozdzielczością czasową, ale zarazem inwazyjna wersja EEG nazywana jest elektrokortykografią (ECoG). Metoda ta polega na umieszczeniu elektrod bezpośrednio na powierzchni kory mózgowej.

MH

Skip to content